| |
 |
|
|
|
|
Kleine
wijziging in openstelling voor publiek
Het Oostvaardersbos is sinds vandaag opengesteld voor alle
grazers die in natuurgebied de Oostvaardersplassen leven. Het
gedeelte van het bos, vlakbij Almere, was al bereikbaar voor
edelherten, maar nu ook voor konikpaarden en Heckrunderen.
Staatsbosbeheer vergroot met deze maatregel het welzijn van de grote
grazers van het gebied. De dieren vinden in het bos meer beschutting
en zijn beter beschermd tegen winterse weersomstandigheden. De
maatregel is tijdelijk.
Het bos, 80 hectare groot, is toegankelijk gemaakt voor de runderen,
paarden en edelherten. De dieren kunnen vanaf de grote vlakte via
een aangelegde dam de oversteek naar het bos maken. De boswachters
zullen iedere ochtend in het gebied zijn om te kijken hoe het met de
dieren gaat. Dieren, waarvan duidelijk is dat ze niet zullen
overleven, worden afgeschoten om mogelijk onnodig lijden te
voorkomen.
Het beheer met het bijbehorende afschot zou een gevaar kunnen
opleveren voor fietsers en wandelaars op het Jan van den Boschpad.
Daarom is het fietspad tussen de Hugo de Vriesweg en de
Oostvaardersdijk 's ochtends tussen 8 tot 12.00 uur afgesloten voor
zowel wandelaars als fietsers. Om te voorkomen dat runderen of
paarden op het fietspad terecht kunnen komen, is er een laag raster
geplaatst bij het fietspad. Halverwege het fietspad, zullen de
fietsers een tweetal wildroosters moeten oversteken. Ter plekke zijn
informatiepanelen hierover.
De openstelling van het Oostvaardersbos is een onderdeel van reeks
maatregelen die worden genomen om het welzijn van de dieren in de
Oostvaarderplassen te borgen. Andere maatregelen die al uitgevoerd
zijn: het maken van beschuttingsrichels in het gebied en het
openstellen van de zogenaamde 'Driehoek' (gebied aan de Lelystadse
kant van de Oostvaardersplassen) voor alle grazers. De aanbevelingen
werden eind november gedaan door een internationale commissie van
deskundigen. Staatsbosbeheer gaat zorgvuldig bekijken hoe de dieren
gebruik maken van de opengestelde gebieden.
Dankzij de grote inzet en flexibiliteit van de Gemeente Almere en
Provincie Flevoland kon Staatsbosbeheer op korte termijn de
openstelling van het Oostvaardersbos realiseren.
De grote grazers in het gebied zijn onderdeel van hele systeem van
de Oostvaardersplassen. Hier bestaan planten en dieren in een
subtiel samenspel met elkaar. De wilde runderen, paarden en
edelherten scheppen leefomstandigheden voor de niet-broedende grauwe
gans. En de grauwe gans is de kwartiermaker voor moerasvogels. Zo
hebben de soorten invloed op elkaar, en dragen bij aan het unieke
karakter van het natuurgebied.
Bron: staatsbosbeheer.nl
Record
‘Meeste Mensen in de Modderpoel’
Ruim 200 mensen stappen aanstaande zondag samen in de modderpoel
bij de biologische varkens van de Jofrahoeve in Esch. Deze 200
mensen reageerden op een oproep van Wakker Dier: doe mee met de
Recordpoging Meeste Mensen in een Modderpoel. Binnen no-time was het
modderbad volgeboekt. De diervriendelijke consumenten in de poel
willen meer modder voor varkens, omdat nog teveel varkens in deze
hitte in potdichte stallen zijn opgesloten. Zij zullen daarom andere
consumenten vanuit de modder oproepen om in de winkel niet te kiezen
voor kiloknallers, maar voor biologisch. Met andere woorden, om
Wakkere Winkelaar te worden. Wakker Dier hoopt dat de varkens het
bad durven delen met de 200 diervriendelijke consumenten.
De modderpoel in de Jofrahoeve heeft een eiland. Volgens boer Frank
Wagenberg ‘een bounty eiland voor het Blue Lagoon gevoel van zijn
varkens’. Dennis de zoon van de Jofrahoeve heeft de afgelopen weken
met een vlot in de modderpoel gevaren om de varkens vast te laten
wennen aan ‘vreemde eenden in de bijt’.
Het afgelopen jaar is er nog nooit zoveel diervriendelijk vlees
verkocht. De verkoop van biologisch neemt toe, maar ook is er meer
‘tussensegment’ vlees te vinden. Wakker Dier voert actie tegen het
allergoedkoopste industrie vlees: de kiloknaller. Maar ook
stimuleert zij consumenten om voor diervriendelijke producten te
kiezen met de Wakkere Winkelaar. Dit is een wekelijkse email
nieuwsbrief met daarin de diervriendelijke (EKO, twee- en drie Beter
Leven sterren en vleesvervangers) van de 10 grootste supermarkten.
De Wakkere Winkelaar heeft 15.000 inschrijvers.
De actie valt binnen een campagne van Wakker Dier: meer varkens naar
buiten. Met dit mooie weer lijden 12 miljoen varkens in de dichte
stallen van de vee-industrie. Vooral de moedervarkens in de
vee-industrie hebben een zwaar leven: een aaneenschakeling van
stangen, inseminatie, bevallen, meer stangen. Zij krijgt jaarlijks
wel 25 biggen maar ziet er nooit een opgroeien. Biologische
moedervarkens hebben toegang tot een weide en kunnen op warme dagen
verkoeling zoeken in een modderpoel. Binnen deze campagne
organiseert Wakker Dier ook jaarlijks de Mooiste Modderpoel
Verkiezing en de Diervriendelijkste vegetarische BBQ voor
biologische varkens. Wakker Dier zal zondag ook een promotiefilmpje
maken voor varkenspoelen: door consumenten voor consumenten.
De
uitstervingscrisis: We kunnen het niet betalen, we krijgen spijt en
het wordt maar wat saai
Top 10 WNF ‘Waarom het erg is dat plant- en diersoorten verdwijnen’
De Verenigde Naties hebben 2010 uitgeroepen tot het
Jaar van de Biodiversiteit. Om te benadrukken dat het
belangrijk is om de rijkdom aan soorten op aarde te beschermen. Maar
ook omdat regeringsleiders van over de hele wereld in 2002 beloofden
dat het uitsterven van soorten in 2010 ‘aanzienlijk minder’ zou
moeten zijn. Nu het zover is, maken we de balans op en concluderen
dat er niets terecht is gekomen van de mooie voornemens. Het
uitsterven van soorten gaat onverminderd door. Ter gelegenheid van
Wereld Biodiversiteitsdag
maakte het Wereld Natuur Fonds (WNF) een top tien van redenen waarom
het erg is dat soorten uitsterven.
1: We gaan eraan!
Zonder biodiversiteit geen landbouw en teelt van voedsel. Vruchtbare
grond, compost van verteerde planten; bijen die onze fruitbomen
bestuiven en lieveheersbeestjes die bladluizen van de tomatenplant
vreten. Onze voedselzekerheid hangt af van de soortenrijkdom in de
natuur.
2: We verkommeren en verkleumen!
Zonder natuur en biodiversteit geen grondstoffen voor ons dagelijks
bestaan, zoals brandhout, drinkwater, katoen, zijde en
bouwmaterialen zoals klei en leem.
3: We gaan failliet!
We hebben geen geld (en kennis) genoeg om de ‘diensten’ te betalen
die de natuur ons gratis levert. Bossen slaan CO2 op en houden met
hun wortels vruchtbare grond vast, moerassen zuiveren water,
mangrovebossen breken hoge golven en dragen zo bij aan de veiligheid
van mensen. Een volwassen eik filtert per jaar wel 45 vuilniszakken
stof uit de lucht.
4: We kunnen ziektes niet meer te lijf gaan!
De natuur bevat veel stoffen die de basis vormen van belangrijke
medicijnen. Denk aan schimmel, waaruit penicilline voortkwam. Het
blauwe bloed van de degenkrab -een fossiel dier dat al 300 miljoen
jaar bestaat- wordt gebruikt om te controleren of chirurgische
implantaten bacterievrij zijn. Nu al bevat een kwart van alle
medicijnen stoffen uit de natuur en wetenschappers vermoeden dat
daar nog veel meer medische schatten verborgen liggen.
5: De innovatie komt kreunend tot stilstand!
Veel wetenschappelijke ontdekkingen komen uit de natuur. Onderzoek
van spinrag vormt de basis voor sterke synthetische draden en
bestudering van vleugels van insecten en vogels levert kennis van
aerodynamica op. Slimmigheden in de natuur geven richting aan ons
denken over vernieuwing.
6: Geen geuren en kleuren meer!
Planten en dieren maken geurstoffen om andere soorten weg te houden
of juist aan te trekken. Wij gebruiken die geuren weer voor onze
parfums. Giftige dieren waarschuwen hun vijand door zich met felle
kleuren te tooien.
7: Het wordt een saaie boel!
Zonder natuur en de veelheid aan wonderlijke soorten geen
verwondering en inspiratie voor kunst, literatuur, muziek. Neem
Vivaldi’s Vier Jaargetijden, Het Zwanemeer, Junglebook of de
wolkenpartijen op schilderijen van Hollandse meesters. De natuur is
haast te mooi om waar te zijn.
8: Geen rust, niet meer bijtanken!
Lekker zeilen, wandelen of fietsen. Gewoon even tot jezelf komen en
nieuwe energie opdoen. Even uitwaaien naar een pittige vergadering.
Waar anders dan in de natuur?
9: Gebrek aan Vitamine ‘G’!
Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen die in een groene omgeving
leven en werken, minder bij de huisarts komen en minder ziek of
depressief zijn. De natuur levert ons groene ‘Vitamine G’.
10: Schuld en spijt!
Een uitgestorven berggorilla komt nooit meer terug. Een gekapt
oerwoud, plant je niet zomaar terug. Als de uitstervingscrisis
doorzet, zouden we ons niet alleen hopeloos schuldig voelen. We
krijgen gegarandeerd ook spijt als haren op ons hoofd.
|
|
Einde aan term
'bio-industrie' |
De term 'bio-industrie' behoort tot het
verleden, het verschijnsel helaas nog niet. Veertien organisaties
hebben de term in "Vroege Vogels" ten grave gedragen, omdat die
teveel tot verwarring leidt. Velen denken ten onrechte dat
bio-industrie staat voor biologische veehouderij. Vanaf nu moeten we
in plaats van 'bio-industrie' het woord 'vee-industrie' gebruiken.
Ook de betekenis van de afkorting 'bio' is vaak onduidelijk. "Zo
gebruikt Youp van 't Hek vaak de term 'bioboeren' wanneer hij
biologische bedoelt", aldus directeur Hans Baaij van Varkens in Nood
in Vroege Vogels. Afgelopen week presenteerde deze organisatie samen
met Milieudefensie de VleesWijzer, om consumenten te helpen een
goede keuze voor vlees of vleesvervangers te maken als het gaat om
dierenwelzijn en milieu.
De term vee-industrie dekt de lading beter, menen 14
dierenbeschermingsorganisaties: in de vee-industrie wordt vee op
grote schaal en zonder respect industrieel geproduceerd. Vandaar dat
deze organisaties vanaf vandaag, 1 november 2009, hebben besloten de
term bio-industrie te begraven en in de toekomst alleen nog te
spreken over vee-industrie.
Vee-industrie wordt dus, als het aan de deelnemende organisaties
ligt, de algemene term voor de veehouderijen waar dieren op grote
schaal, intensief gehouden worden. Stallen met tienduizenden kippen,
talloze varkens, koeien, kalveren of konijnen vallen onder die
noemer.
De term biologische veehouderij blijft gewoon bestaan en is het
keurmerk voor extensief gehouden dieren die geen preventieve
antibiotica krijgen, buiten komen en de ruimte hebben. Biologisch is
een Europees beschermde term. Misbruik is strafbaar.
Varkens in Nood heeft in 2007 en 2008 door middel van vier enquêtes
onder 750 studenten, scholieren, ouderen en hoger opgeleiden gemeten
wat men onder de naam bio-industrie en biologisch verstaat. Bij
scholieren en studenten bleek circa 2/3e het verschil tussen beide
niet goed te weten. Bij ouderen en hoger opgeleiden wist nog altijd
1/3e van de ondervraagden het verschil niet. Wakker Dier heeft
recent onder meer dan 400 personen een representatief
Internetonderzoek laten verrichten. Dat bevestigde het eerdere
beeld. Circa 60% van de geïnterviewden geeft een verkeerde
omschrijving van de termen. Zeven van de tien Nederlanders vindt
vee-industrie overigens een goed alternatief voor bio-industrie.
De introductie van vee-industrie gebeurt op initiatief van Varkens
in Nood en Wakker Dier.
De volgende organisaties zullen de term vee-industrie gaan
gebruiken:
Biologica
Bont voor Dieren
CIWF
Dier & Recht
Dierenbescherming
IFAW
Milieudefensie |
Natuur en Milieu
Sophia-Vereeniging tot bescherming van dieren
Varkens in Nood
Vegetariërsbond
Viervoeters
Wakker Dier
WSPA |
Ook een groot aantal politieke partijen
hebben laten weten in te kunnen stemmen met de nieuwe term
vee-industrie. Varkens in Nood en Wakker Dier hopen dat ook bij de
media vee-industrie snel zal inburgeren ten koste van bio-industrie.
Kijk op :
www.veeindustrie.nl
|
|
|
|
|
|
2009 is
uitgeroepen tot het internationale Jaar van de Gorilla. Drie van de
vier gorillasoorten zijn met uitsterven bedreigd. Ga naar
www.jaarvandegorilla.nl |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Het begin van een onzekere reis
IJsbergen met kunstwerken slaan op drift |
8 mei 2010
Het grote moment voor de sculpturen van de Haagse kunstenaar Ap
Verheggen is aangebroken: de ijsberg in Groenland waar hij ze in
maart op heeft geïnstalleerd is losgeraakt. De ongewisse reis van
zijn kunstwerk ‘Dog sled riders’ kan vanaf nu op de website
www.coolemotion.org worden gevolgd, via gps en ingezonden videoclips
en foto’s.
Satellietfoto’s laten zien dat de ijsberg waarop Verheggen zijn
kunstwerken in maart plaatste, in beweging is gekomen. Ze drijven
weg van het eiland Uummannaq met een onbekende eindbestemming.
Uiteindelijk zal de ijsberg smelten en gaan de beelden ten onder.
Wanneer dat dit gebeurt kan niemand voorspellen.
De sculpturen staan symbool voor de gedwongen veranderingen in de
cultuur van de Inuït als gevolg van de extreme klimaatverandering.
De bewoners moeten op zoek naar een nieuwe invulling hiervan, om
toch nog een eigen identiteit te behouden. Verheggen wil met zijn
kunstproject aandacht vragen voor de culturele gevolgen als gevolg
van het snel veranderende klimaat in het Arctische gebied.
“Klimaatverandering is cultuurverandering” is zijn motto.
Het wegsmelten van het zee ijs bedreigt de eeuwenoude cultuur van de
Inuit. De Inwoners van Uummannaq, een klein eilandje in het
Noordwesten van Groenland, zijn nog steeds afhankelijk van de jacht
met hondensledes om in hun eigen voedsel te voorzien. Afgelopen
winter was dit niet mogelijk, waardoor zij voor het eerst in hun
bestaan werden bedreigd.
Tijdens de jacht bepaalt de hondenslede rijder wanneer de reis
begint, waar hij naartoe gaat, en wanneer hij eindigt. Verheggen
draait dit gegeven om en heeft twee abstracte sculpturen die een
hondenslede rijder voorstellen nu op een ijsberg gezet,en laat nu de
natuur bepalen hoe de reis verloopt. Het doel van de kunstenaar is
om te laten zien dat we moeten stoppen met het zogenaamde ‘blaming,
naming en shaming’.
Verheggen: “We moeten onze energie steken in het zoeken naar
oplossingen. De verandering van klimaat is niet tegen te houden. Het
klimaat is tenslotte altijd in beweging, het zijn dynamische
processen. Onze cultuur heeft zich altijd aangepast aan deze
veranderingen, maar nu is er opeens een discussie gaande, waarbij
alle aandacht uitgaat naar de boosdoeners, zonder verder te kijken
in de toekomst.”
Met dit kunstproject hoopt Verheggen iedereen op een andere manier
naar het begrip klimaatverandering te laten kijken. De mensen in
Uummannaq zijn nu noodgedwongen om hun cultuur aan te passen aan het
snel veranderende klimaat. Stel dat dit bij ons gebeurt, kunnen wij
daar dan nog op reageren?
Kijk ook eens op: www.coolemotion.org |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Op weg naar minder proefdieren |
02-05-2010
Het fenomeen dierproeven is van oudsher een heikel onderwerp voor
alle natuurliefhebbers. Iedereen kent de gruwelijke foto’s en
filmbeelden van apen en allerlei andere dieren in de meest
gruwelijke poses en met de meest afschuwelijke wonden. Het Centraal
Dierenlaboratorium (CDL) van het Radboudziekenhuis in Nijmegen doet
er inmiddels van alles aan om dat beeld te veranderen. Directeur van
het Nijmeegs dierenlab en hoogleraar proefdierkunde Merel
Ritskes-Hoitinga hanteert de 3 V’s in haar lab; Vermindering (van
het aantal dierproeven), Verfijning (van de dierenproeven) en
Vervanging (van dierproeven).
Het verminderen van dierproeven doet het CDL bijvoorbeeld door bij
onderzoek naar een medicijn tegen borstkanker niet voor elk
deelonderzoek een muis op te offeren. In plaats daarvan worden
muizen gescand en voortduren onderzocht. Zo heeft het dierenlab een
flinke reductie van het aantal dierproeven kunnen bereiken: in
plaats van 300 muizen zijn er nu nog maar 30 tot 60 muizen nodig.
Verfijning van het aantal dierproeven wordt bereikt door, voordat
een onderzoek wordt gestart waarbij flinke aantallen proefdieren
worden opgeofferd, eerst te bekijken of het onderzoek niet al eens
ergens anders in de wereld is gedaan. Een voor de hand liggende
actie maar bij dierproeven wordt dat op dit moment nog onvoldoende
gedaan vindt Merel Ritskes-Hoitinga.
Het Radboudziekenhuis en het CDL hebben samen ook een manier
gevonden om bij trainingen van artsen en verpleegkundigen helemaal
geen dieren meer te gebruiken. Bij de ECMO-training in Nijmegen
worden proefdieren al helemaal niet meer gebruikt. Een ECMO is een
hart-longmachine die pasgeborenen met ademhalingsproblemen kan
redden. Een moeilijk apparaat waarmee artsen en verpleegkundigen
goed vertrouwd moeten zijn. Tot voor kort werden bij trainingen
lammetjes gebruikt omdat hun bloedcirculatie heel erg lijkt op die
van baby’s. Nu gebruikt het Nijmeegse ziekenhuis hierbij geen enkel
proefdier meer. Technisch verpleegkundige Theo Peeters en arts Tim
Antonius sleutelden een medische pop in elkaar die de lammetjes
helemaal kan vervangen tijdens de training.
In totaal worden er in Nederland jaarlijks bijna 600.000 dieren
gebruikt in het proefdieronderzoek. En dat kan veel minder. Daarom
riepen de Dierenbescherming en het Nationaal Centrum Alternatieven
voor dierproeven de ‘Lef in het lab’ prijs in het leven, voor
wetenschappelijk onderzoek dat bijdraagt aan het terugdringen van
dierproeven.
Bron: vroegevogels.vara.nl
Kijk eens op
www.huisdierdonorcodicil.nl |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Stop Canned Hunting in
Zuid-Afrika |
28-04-2010
Een dood dier als souvenir. Meer dan 3.500 leeuwen in gevangenschap
zullen doodgeschoten worden in Zuid-Afrika; waar dit jaar het WK
voetbal gehouden wordt. De leeuwen leven op fokkerijen; als ze
welpjes zijn worden ze misbruikt als toeristische attractie. En als
ze te groot worden om te aaien dan eindigen ze als souvenir voor
rijke jagers. De leeuwen zitten opgesloten in afgesloten gebieden;
hier zijn ze een makkelijke prooi voor de jagers.
‘Canned Hunting’ of trofeejacht heet deze gruwelijke praktijk
waarbij er geschoten kan worden op dieren in gevangenschap. Rijke
jachttoeristen betalen grote sommen geld voor deze trofeeën – tot
40.000 euro voor een volwassen leeuw. Zuid-Afrika staat deze extreme
vorm van jacht nog steeds toe. Van 2006 tot 2008 is het aantal
geschoten leeuwen verdrievoudigd; de meeste slachtoffers zijn
geboren in gevangenschap.
VIER VOETERS roept op tot een verbod op “Canned Hunting” in
Zuid-Afrika - help ons en teken onze petitie aan de Zuid-Afrikaanse
regering!
Stop Canned Hunting in Zuid-Afrika –
teken de petitie nu!
|
|
| |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Kamer wil handelsverbod wilde
dolfijnen |
januari 2010
De Tweede Kamer wil de vangst van en de handel in wilde dolfijnen
aan banden leggen. De Kamer steunteen motie van de Partij
voor de Dieren die daartoe opriep. De motie draagt de regering op
zich sterk te maken voor een Europees import- en handelsverbod van
dolfijnen die in het wild gevangen zijn.
Jaarlijks worden in landen als Japan, Mexico, Cuba en
Salomoneilanden honderden dolfijnen uit het wild gevangen voor
dolfinaria en ‘zwemmen-met-dolfijnenprojecten wereldwijd. De handel
in wilde dolfijnen is zeer lucratief: een tuimelaar –de meest
gebruikte dolfijnensoort in de entertainmentindustrie- kan wel
150.000 dollar opbrengen. Om een dolfijn te vangen wordt een groep
dolfijnen opgejaagd met snelle motorboten totdat ze uitgeput zijn.
Jonge dolfijnen raken van hun moeder gescheiden en worden gevangen,
waarbij de overige dolfijnen van de groep vaak inwendige
verwondingen oplopen of zelfs overlijden. Daarnaast worden de hechte
familiebanden die deze dieren hebben met de vangst bruut verbroken.
De vangst van dolfijnen gaat dan ook gepaard met extreem veel
stress..
In Japan hangt de handel in wilde dolfijnen direct samen met
grootschalige slachtpartijen onder deze dieren: nadat commerciële
dolfijnentrainers uit de hele wereld een keuze hebben gemaakt uit de
in een baai bijeengedreven dieren, worden de overgebleven dolfijnen
op zeer gewelddadige wijze afgeslacht voor hun vlees.
Belangrijke afzetmarkten voor wilde dolfijnen worden gevormd door
Azië en het Caribisch gebied, maar ook Europa en de VS importeren
uit het wilde gevangen dolfijnen voor commerciële attracties. Nu de
motie van de Partij voor de Dieren voor een Europees importverbod is
aangenomen, wordt een eerste stap gezet naar de beëindiging van de
jacht op wilde dolfijnen voor de entertainmentindustrie.
Niet alleen de jacht en vangst van wilde dolfijnen is wreed, ook het
leven in gevangenschap is schrijnend. Het leven in gevangenschap
voldoet bij lange na niet aan de levenswijze van wilde dolfijnen. De
afmetingen van bassins zijn maar een minuscule fractie van de
leefruimte die dolfijnen in het wild hebben. Daarnaast zitten ze in
een afgeslote ruimte zonder prikkels, waardoor deze intelligente en
nieuwsgierige dieren vaak vervallen in stereotiep gedrag, zoals het
eindeloos rondjes zwemmen. In de meeste gevallen worden ze ook nog
eens getraind om onnatuurlijk gedrag en zelfs risicovolle stunts uit
te voeren
Dolfijnen zijn dus niet geschikt voor een leven in gevangenschap. Ze
lijden aan ernstige stress en hun gemoedstoestand wordt helaas
verkeerd begrepen door mensen die hun gevangenschap goedpraten.
Esther Ouwehand: “de tragiek van de dolfijn is dat hij altijd
glimlacht. Zelfs als het dier dood is. Mensen zouden moeten weten
dat die gelaatsuitdrukking niets te maken heeft met hoe de dieren
zich voelen.”
|
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Meerderheid Nederlanders wil af
van NK Palingroken |
27 augustus 2009
Zeventig procent van de Nederlanders wil af van het NK Palingroken.
Dit blijkt uit representatief marktonderzoek, uitgevoerd in opdracht
van Wakker Dier. De helft van de Nederlanders vindt dat de minister
actie moet ondernemen en het NK Palingroken daadwerkelijk verbieden.
Wakker Dier vroeg onlangs aan minister Verburg en aan de
burgemeester van Kortenhoef (waar het ‘feestje’ op 5 september
plaats zal vinden) het evenement te verbieden, omdat de paling een
afschuwelijke dood sterft en met uitsterven is bedreigd. De
dodingmethode, waarbij de paling levend in een zoutbad wordt
gegooid, is voor Nederlanders de belangrijkste reden om van het
palingroken af te willen, zo bleek uit het onderzoek.
Wakker Dier stuurt de resultaten van het onderzoek naar de minister.
“We moeten ons schamen hoe we in Nederland met de paling omgaan,”
aldus Wakker Dier. “En we moeten zeker geen feestjes meer
organiseren rondom deze bedreigde en mishandelde diersoort. Het NK
Palingroken hoort, samen met het Oudhollandse ‘spelletje’
palinghangen, in de verleden tijd.”
Dierenleed
Palingen komen op een afschuwelijke manier aan hun eind. Ze worden
levend in een zoutbad gegooid om de paling van zijn slijmlaag te
ontdoen. Deze doodstrijd kan wel twintig minuten duren. Naar
aanleiding van eerder onderzoek van Wakker Dier vergeleek cosmetisch
arts Robert Schoemacher de dodingmethode met het uitdrukken van
brandende sigaretten over het hele lichaam.
Al meer dan tien jaar voert Wakker Dier actie tegen het levend
verwerken van paling en andere vissen. In 2002 besloot een
Kamermeerderheid voor een verbod op het levend zouten van paling,
maar er gebeurde niets. In 2008 beloofde het Productschap Vis om
vanaf 2009 alle kweekvis te verdoven voor de slacht, maar ook dit is
tot nader order uitgesteld. In Duitsland is het onverdoofd zouten
van paling al jarenlang verboden.
Bedreigde diersoort
In 2007 werd paling op de IUCN rode lijst voor bedreigde diersoorten
gezet en belandde de glasaal, de larve van de paling, ze op de
CITES-lijst (CITES staat voor de Convention on International Trade
in Endangered Species of wild fauna and flora). Dit betekent dat de
handel in paling en aal aan banden wordt gelegd. In maart
waarschuwde een wetenschapper van onderzoeksinstituut Imares de
Nederlandse politiek: wanneer de vangst van aal en paling in heel
Europa verboden wordt, duurt het nog 60 tot 200 jaar voordat de
palingstand in Europa is hersteld. In april besloot minister Verburg
om de palingvangst 2 maanden per jaar stil te leggen, precies in de
periode dat het NK palingroken wordt georganiseerd.
Onderzoek
Het onderzoek werd uitgevoerd door marktonderzoeksbureau Team Vier.
Men werd de vraag voorgelegd hoe vaak en wat voor vis men eet, en
wat men vindt van het NK Palingroken. En wat men daarvan vindt met
de wetenschap dat deze soort met uitsterven is bedreigd en nadat de
dodingmethode werd uitgelegd. De laatste vraag die werd gesteld was
of de minister in moet grijpen en het NK Palingroken moet verbieden.
Om te beginnen was het aantal voorstanders van het NK 34%. De helft
was neutraal en 8% was tegen. Na de uitleg van de bedreigde status
van de paling was het aantal voorstanders gedaald tot 18%. Na de
uitleg van de dodingmethode daalde het aantal voorstanders verder
tot 9% en groeide het aantal tegenstanders tot 68%. Fervente
viseters hebben minder problemen met het NK Palingroken. De helft
van de Nederlanders wil een verbod van de minister. Hieronder waren
meer vrouwen dan mannen (64% versus 42%).
Bron: wakkerdier.nl
Kijk ook eens op :
www.palingkweek.nl |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Pasgeboren walvishaai ontdekt |
Het Wereld Natuur Fonds heeft in de ondiepe wateren ten oosten van
de Filipijnen een bijzondere ontdekking gedaan: een pasgeboren
walvishaai. Tot nu toe was het voor wetenschappers een raadsel waar
de walvishaai zich voortplantte. Hieraan komt nu
hoogstwaarschijnlijk een einde. De gevonden walvishaai is slechts 38
centimeter lang. Daaruit kan de conclusie worden getrokken dat de
vis in het gebied is geboren.
De kleine walvishaai werd gevangen door een visser in de Filipijnse
provincie Sorogan. Hij bond een touw om de staart van de vis en nam
het dier mee naar het strand om ‘m vervolgens te verkopen.
Wetenschappers wisten dat te voorkomen en onderzochten het dier
voordat ze ‘m in diepere wateren weer vrijlieten.
De walvishaai is de grootste vis ter wereld. Hij kan maar liefst
meer dan twaalf meter lang worden en is niet gevaarlijk voor mensen.
De walvishaai is een haai en geen walvis. Wel voedt hij zich op
dezelfde manier als veel walvissen: door plankton uit het zeewater
te zeven. Bij het planktonzeven zwemmen de walvishaaien vaak rustig
nabij het wateroppervlak rond. Daardoor kunnen duikers deze grote
haaiensoort regelmatig tegenkomen. De walvishaai staat op de Rode
Lijst van de IUCN aangeduid als kwetsbaar. Hun aantal neemt af.
Het gebied waar de jonge walvishaai is gevonden ligt aan de rand van
de Koraaldriehoek, ook wel de kraamkamer van de wereldzeeën genoemd.
De Koraaldriehoek strekt zich uit over de zeeën van Indonesië, de
Filipijnen, Maleisie, Papoea-Nieuw-Guinea, de Salomon Eilanden en
Oost-Timor. Leiders van deze zes landen komen 15 mei tijdens de
Wereld Oceanen Conferentie samen in Indonesië en maken daar een
aantal maatregelen bekend om de ecosystemen en de voedselzekerheid
in de regio te beschermen. |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Rapport schetst onthutsend beeld
over veetransporten |
Compassion in World Farming Nederland publiceert vandaag een nieuw
rapport over veetransporten in de Europese Unie. Het rapport is
gebaseerd op de laatste cijfers en het nieuwste wetenschappelijk
onderzoek. Het geeft een onthutsend beeld van het dierenleed dat
veroorzaakt wordt door het vervoer van dieren over grote afstanden.
Het rapport, dat werd geschreven door Peter Stevenson, beschrijft de
belangrijkste routes voor verre diertransporten in de EU. Nederland
neemt daarbij een belangrijke plaats in. Zo importeerde ons land in
2007 bijvoorbeeld meer dan 300.000 jonge kalfjes uit verre landen
als Polen, Litouwen en Ierland. In hetzelfde jaar exporteerde
Nederland meer dan 1,4 miljoen levende varkens en biggen naar Spanje
en Italië. Zowel varkens, als jonge kalfjes, kunnen slecht tegen de
verre transporten en tegen de barre omstandigheden waaronder deze
vaak plaats vinden.
De Europese regels voor diertransport staan toe dat dieren over
grote afstanden worden vervoerd. Toch worden de voorgeschreven
rijtijden vaak overtreden, zijn de veewagens vaak overvol en krijgen
de dieren vaak onvoldoende rust, eten en drinken. Het aantal
incidenten rond veetransporten is dan ook groot. Het rapport somt
op:
• 2005: Nederlandse varkens dood op een reis naar Italië
• 2006: 263 biggen dood op een reis van Nederland naar Griekenland
• 2007: 190 biggen dood op een reis van Nederland naar Italië
• 2007: 13 Nederlandse biggen dood bij aankomst in Spanje
• 2007: In Duitsland sijpelt bloed van een Nederlandse vrachtwagen
met varkens. De wagen blijkt te zwaar beladen en 127 varkens hebben
ernstige bijtwonden.
Natuurlijk doet het rapport ook belangrijke aanbevelingen om een
eind te maken aan het dierenleed dat veroorzaakt wordt door verre
diertransporten. De belangrijkste is een verbod van alle transporten
die langer dan acht uur duren. Daarnaast dringt Compassion in World
Farming er bij de Europese Unie en haar lidstaten op aan
veetransporten streng te controleren, bijvoorbeeld door meer en
beter samen te werken en door effectief gebruik te maken van
satellietnavigatie.
• Lees de samenvatting, of download het volledige rapport op
www.ciwf.nl
• Help de dieren, teken nu tegen verre veetransporten!
|
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Nieuwe kansen voor Filippijnse
krokodil |
5-08-2008
Onderzoekers van de Universiteit van Leiden hebben op 30 juli
vijftig in gevangenschap gekweekte Filippijnse krokodillen uitgezet
in een meer in het Northern Sierra Madre Natural Park op het
Filippijnse eiland Luzon. De Filippijnse krokodil (Crocodylus
mindorensis) is een van de meest bedreigde diersoorten ter wereld.
Hij komt alleen op de Filippijnen voor. Wetenschappers schatten dat
er voor de uitzetting nog minder dan 100 exemplaren in het wild
leefden.
Het Northern Sierra Madre Natural Park is mede tot stand gekomen
door Nederlandse ontwikkelingshulp. Het is het grootse en één van de
belangrijkste beschermde gebieden van de Filippijnen. Sinds 1989
doen onderzoekers en studenten van de Universiteit Leiden onderzoek
in dit unieke natuurgebied.
Het afgelopen jaar is er intensief overleg geweest met vissers,
landeigenaren, omliggende dorpsgemeenschappen en de gemeente over de
herintroductie van krokodillen in het meer. Er is brede
maatschappelijke steun voor de herintroductie. Ook wordt actief
gewerkt aan het aanpakken van de belangrijkste bedreigingen van de
soort, zoals jacht en het gebruik van destructieve vismethoden.
Eerder kregen de onderzoekers al subsidie voor hun werk van het
INNO-fonds. Dit fonds wordt beheerd door het Wereld Natuur Fonds en
heeft tot doel om kleinschalige, internationale
natuurbeschmeringsprojecten te ondersteunen. Met de subisidie is een
voorlichtingsproject voor de lokale bevolking opgezet.
Bron: WNF |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Bestand blauwvintonijn in
Middellandse Zee op instorten |
21-05-2009
Als de jacht op de laatste blauwvintonijnen in de Middellandse
Zee op de huidige voet doorgaat, zijn de tonijnen die zich kunnen
voortplanten, in 2012 weggevist. Dit betekent de definitieve nekslag
voor deze magische, snelle roofvis in de Middellandse Zee. Het
betekent ook het definitieve einde voor de vele vissers die actief
zijn in dit gebied. “Het bestand staat op instorten. Het is nu aan
het gebeuren, terwijl er op dit moment nog steeds als gekken wordt
doorgevist”, aldus Carel Drijver, hoofd programma Oceanen en Kusten
van het Wereld Natuur Fonds (WNF) bij de presentatie van het boek
Reuzentonijn van NRC-correspondent Steven Adolf in Den Haag.
Ondertussen wordt ook het gewicht van de gevangen tonijnen steeds
kleiner. Voordat er sprake was van industriële visserij in de
Middellandse Zee, vingen vissers soms wel tonijnen van 900 kilo.
Maar inmiddels is het gemiddelde gewicht drastisch gedaald. Tonijnen
gevangen voor de kust van Lybië, zijn gedaald van gemiddeld 124 kg
in 2001 tot nog maar 65 kg in 2008. Voor de kust van Spanje werden
in 1993/1994 vissen gevangen van gemiddeld 159 kg; nu is dat nog
maar 77 kilo, en tonijnen gevangen voor de kust van Turkije zijn in
gewicht gedaald van 80 kg in 1993/1995 tot 41 kg in 2008. “De daling
in gewicht zorgt voor extra druk op het bestand, omdat juist grote
tonijnen voor veel meer nageslacht kunnen zorgen dan de kleinere”,
aldus Drijver.
Het WNF dringt aan op een onmiddellijke sluiting van de visserij,
zodat het bestand de gelegenheid kan krijgen om zich te herstellen.
“Er is hier sprake van een volledig uit de hand gelopen situatie,
waarbij steeds meer schepen jagen op steeds minder tonijn. De quota
die worden toegewezen, zijn veel hoger dan de wetenschappelijke
adviezen. Maar de vissende landen houden zich vaak niet aan de quota
en daar bovenop is er nog illegale visserij. Ook wordt gebruik
gemaakt van vliegtuigjes die de scholen opsporen. De tonijn heeft
dus geen enkele kans.
Alle restaurants en winkels in Monaco besloten in april om geen
blauwvintonijn meer te verkopen. Het WNF is blij met dit initiatief
en hoopt dat andere landen dit voorbeeld volgen. Blauwvintonijn
staat ook in de rode kolom van de nieuwe VISwijzer 2009-2010, dit
betekent: liever niet eten. In de wereld komt steeds meer steun om
blauwvintonijn op lijst I te krijgen van de CITES-conventie. In 2010
vindt weer een grote CITES-conferentie plaats. Plaatsing op lijst I
betekent dat de internationale handel wordt verboden. Op lijst I
staan al bedreigde dieren als de tijger en de mensapen. CITES staat
voor Convention on International Trade in Endangered Species.
Bron: WNF |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
'Ecologische ramp dreigt op
Hawaï' |
20-03-2009
WASHINGTON - Het gaat slecht met een derde van de vogelsoorten in de
Verenigde Staten. Het gaat vooral slecht met vogels in bossen,
weides en dorre gebieden.
Daar is de populatie met 40 procent gekrompen. In Hawaï dreigt
volgens wetenschappers zelfs een ecologische ramp.
Dat staat in een rapport dat gemaakt is in opdracht van de
Amerikaanse minister van Binnenlandse Zaken dat donderdag naar
buiten is gebracht.
In de VS leven meer dan achthonderd soorten vogels. Daarvan zijn er
67 bedreigd en nog eens 184 in gevaar.
Bron:
http://www.nu.nl/wetenschap/1935720/ecologische-ramp-dreigt-op-hawai.html
|
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Viana do
Castelo:
de eerste anti-stierenvechtgemeente in Portugal! |
5-03-2009
Op 27 februari jl. vond een historische gebeurtenis plaats: de
burgemeester van Viana do Castelo verklaarde zijn gemeente tot de
eerste anti-stierenvechtgemeente in Portugal! Dit gebeurde na een
stemming in de gemeenteraad, waarin de meerderheid van de Raad tegen
het stierenvechten stemde.
Vóór deze beslissing was Portugal het enige Europese
stierenvechtland waar nog geen enkele gemeente zich stierenvechtvrij
had verklaard, terwijl de meerderheid van de inwoners tegen het
stierenvechten is. Nu is het eindelijk zo ver!
We wisten dat er iets geweldigs stond te gebeuren in deze
kustgemeente in het noorden van Portugal, toen de gemeenteraad in
december 2008 besloot om de lokale arena te kopen en deze om te
bouwen tot wetenschaps- en educatiecentrum. Na deze beslissing
ontving de gemeente meer dan 1.000 bedankbrieven van over de hele
wereld, waarin hen ook werd verzocht de volgende stap te zetten en
Viana do Castelo tot anti-stierenvechtstad uit te roepen.
De gemeente nam die stap gelukkig ook en de eerste
anti-stierenvechtstad in Portugal is een feit! De ervaring leert ons
dat andere gemeenten nu snel zullen volgen.
Bron: CAS International |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
'Edelherten waren voor
kersttafel' |
9-02-2009
De negen edelherten die op Terschelling worden afgeschoten, komen
oorspronkelijk uit een fokkerij en waren toch al 'bestemd voor de
kersttafel'. Dat heeft minister van Sociale Zaken Piet Hein Donner
(CDA) dinsdag gezegd in antwoord op protesten van onder meer de
Partij voor de Dieren tegen het afschieten van de herten.
Donner relativeerde met zijn opmerking de opwinding bij de PvdD, de
PVV en GroenLinks die was ontstaan nadat minister van Natuur Gerda
Verburg (CDA) maandag bekend had gemaakt dat de tien edelherten
zullen worden afgeschoten. Pogingen om de dieren te verdoven en
terug te brengen naar het vaste land zijn mislukt.
Donner, die Verburg dinsdag verving tijdens het wekelijkse vragenuur
in de Tweede Kamer, erkende dat het verdoven van de dieren beter was
geweest. Toch worden ze nu afgeschoten, omdat er haast bij is, zei
Donner. Vanaf volgende week is het twee weken heel druk op het
eiland vanwege de voorjaarsvakantie. Dan kan er niet worden gejaagd.
Kort daarna begint het broedseizoen.
"Het is in alle opzichten gewenst om de beesten te verdoven, maar
helaas is het besluit noodzakelijk om tot afschot over te gaan", zei
Donner. "Dit zijn moeilijke afwegingen, maar de herten waren toch al
bedoeld om met Kerstmis te worden geconsumeerd."
De herten komen oorspronkelijk uit een fokkerij. Vorig jaar zijn de
tien dieren bij wijze van grap losgelaten op Terschelling. Slechts
bij één hert is het gelukt het te verdoven en terug te brengen naar
het vasteland. Maandag is het eerste hert geschoten. De Partij van
de Dieren organiseert woensdag op Terschelling bij wijze van protest
een kranslegging voor het dode hert.
Bron: http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/article2028117.ece |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Activisten botsen met
walvisvaarder
dode walvis op schip |
6 Februari 2009
Een schip van militante dierenactivisten en een Japanse
walvisvaarder zijn tegen elkaar gebotst tijdens een confrontatie bij
Antarctica. Beide partijen beschuldigen elkaar van ongekende
agressie.
Het Japanse persbureau Kyodo sprak vrijdag over een escalatie.
Het schip van de milieubeschermers probeerde het binnenhalen van een
gedode walvis te verhinderen. Maar een andere walvisvaarder ramde
het vaartuig van de Amerikaanse organisatie Sea Shepherd
Conservation. De kapitein van het activistenschip stelde dat hij de
Japanners de afgelopen vijf jaar tijdens acties tegen de walvisjacht
nog nooit zo agressief had zien reageren. De schade zou echter
gering zijn.
Japan op zijn beurt beschuldigde de organisatie van ,,ecoterrorisme''.
Een woordvoerder van de autoriteiten sprak over het absolute recht
van elk schip om zich tegen ,,maritieme criminelen'' te verdedigen.
De activisten zouden hebben geprobeerd met touwen de schroeven van
walvisvaarders vast te laten lopen.
De Japanse walvisvaarders willen dit seizoen naar verluidt ongeveer
duizend walvissen vangen. De internationale afspraken over de
walvisvangst laten de jacht voor wetenschappelijke doeleinden toe.
Bron: Algemeen Dagblad
|
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
|
|
|
BLOEDARMOEDE MILJOEN KALFJES
AANGEPAKT |
|
25 september 2008
CAMPAGNE TEGEN ZIEK KALFSVLEES IN KALFSDICHTSTE LAND TER WERELD
Stichting Wakker Dier start vandaag een meerjarencampagne om één
miljoen kalfjes te verlossen van bloedarmoede. Met radiospotjes
wordt vanaf vandaag het publiek geïnformeerd. Binnenkort starten
acties gericht op horeca en supermarkten. Kalfjes worden in de
bio-industrie ziek gemaakt met bloedarmoede, enkel en alleen om het
vlees blanker te kleuren. Het is typisch Nederlands dierenleed:
Nederland is de grootste exporteur ter wereld van blank kalfsvlees.
In Nederland wordt kalfsvlees veel in restaurants gegeten en in
toenemende mate ook in supermarkten verkocht. De consumptie stijgt
al jaren.
Pasgeboren kalfjes worden uit steeds meer afgelegen uithoeken van
Europa aangesleept. Daarvoor worden ze gelijk na de geboorte bij de
moederkoe weggehaald. De kalfjes staan de eerste acht weken alleen.
Daarna worden ze vier maanden vetgemest in krappe hokken, zonder
stro, staand in hun eigen stront. Door een dieet met kunstmelk
krijgen ze bloedarmoede en kleurt het vlees blank. Blank kalfsvlees
is letterlijk en figuurlijk een ziek stukje vlees van een kalf dat
nooit een wei heeft gezien.
Met de kalfsvleescampagne wil Wakker Dier hetzelfde bereiken als de
biggencastratie- en legbatterijcampagne. Door gerichte company
campaigning zijn alle supermarkten en het merendeel van de
verwerkende industrie overgestapt van eieren uit de legbatterij naar
scharreleieren. De castratiecampagne leidde ertoe dat alle
supermarkten vanaf 2009 geen vlees meer verkopen van biggetjes die
onverdoofd zijn gecastreerd. De bloedarmoede zal centraal staan in
de kalfsvleescampagne. De campagne zal moeten opboksen tegen de
kalfsvleespromo-campagne van de veesector die recent 3 miljoen
subsidie van de EU kreeg.
Kalfsvlees wordt in Nederland door twee bedrijven geproduceerd: van
Drie en Alpuro. De Firma Van Drie in Apeldoorn is de
wereldmarktleider. Eén vijfde van alle kalfsvleesgerechten die in
Europa op de menukaart staan komt van deze ‘groothandelaar in
bloedarmoede’. Jaarlijks worden in Nederland anderhalf miljoen
kalfjes vetgemest voor kalfsvlees. Driekwart daarvan heeft
bloedarmoede. Omdat er onvoldoende kalfjes op Nederlandse
melkveebedrijven worden geboren, worden jaarlijks 600.000 pasgeboren
kalfjes geïmporteerd; de laatste jaren steeds vaker uit vergelegen
landen als Polen en Litouwen. In Engeland zijn er initiatieven om
een halt te brengen aan de kalver-exporten naar Nederland, vanwege
het grote dierenleed in ons land. De kalveren voor het blank
kalfsvlees worden in standaardhokken gehouden; de eerste acht weken
alleen, daarna in krappe groepshokken. Een paar veebedrijven
produceren onder label ‘Peter’s Farm’ waarbij de dieren wel meer
ruimte hebben maar nog steeds bloedarmoede. Een vierde van de
kalfsvleesproductie is tegenwoordig ‘rosé’vlees. Hiervoor geldt
hetzelfde kalverleed als de blanke kalveren, exclusief de
bloedarmoede. Er is in Nederland één biologisch kalverbedrijf: Boon
in Ede. Daar lopen de gezonde kalfjes lekker buiten in de wei.
Bron: wakkerdier.nl |
|
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
|
|
| Wilde olifanten doden vijf mensen in Nepal
|
13-09-2008
Een kudde wilde olifanten heeft zaterdag in dorpen in het
zuidoosten van Nepal vijf mensen gedood, onder wie een 12-jarig
meisje. Dat meldde de politie.
In de nacht van vrijdag op zaterdag vielen drie olifanten dorpen
binnen aan de grens met India en vertrapten hier vijf mensen.
Vrijdagmorgen was in een nabijgelegen dorp ook al een dode gevallen.
Bron: http://www.telegraaf.nl/buitenland/1914290/__Olifanten_doden_vijf_mensen__.html |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
Confrontatie voor en tegenstanders stierenvechten
|
10-06-2008
Lobbyisten van organisaties van zowel voor- als tegenstanders van
het stierenvechten waren onlangs bij het Europese Parlement te gast.
WSPA en onze partners in de alliantie Bullfighting Free Europe tonen
aan dat deze wrede sport een aftakelende bedrijfstak is.
Terwijl wij het bewijsmateriaal aan de leden van het Europees
Parlement presenteren, is ook de lobby vóór het stierenvechten
binnen het parlementsgebouw aan het werk. Deze propageert het idee
dat stierenvechten een bloeiende tak van sport is die deel uitmaakt
van de Spaanse cultuur en traditie, en probeert daarmee een
rechtvaardiging te vinden voor de subsidies die ze momenteel
ontvangen.
Het bewijs van het tegendeel wordt onder andere gevormd door de lage
bezoekersaantallen, waardoor alle arena’s voor stierengevechten in
Barcelona op één na zijn gesloten, en door een enquête uit 2007,
waaruit blijkt dat de overgrote meerderheid van de Spanjaarden geen
belangstelling heeft voor deze bloedsport, een sport waarbij meer
dan 40.000 stieren per jaar onder afschuwelijke omstandigheden aan
hun einde komen, en die het welzijn van grote aantallen paarden in
gevaar brengt.
Bron: http://www.wspa.nl/latestnews/2008/confrontatie_stierenvechten.aspx |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
De visie van WSPA is een wereld
waarin dierenwelzijn ertoe doet en wreedheid stopt. |
Al meer dan 25 jaar brengt de WSPA dierenwelzijn onder de
aandacht. We concentreren ons op gebieden in de wereld waar weinig
of helemaal geen maatregelen worden genomen om dieren te beschermen.
Het werk van WSPA is voornamelijk gericht op vier
belangrijke domeinen van dierenwelzijn:
Gezelschapsdieren
Verantwoordelijk huisdierbezit, humane opvang van zwerfdieren en het
voorkomen van wreedheden.
Commerciële uitbuiting van wilde dieren
Bio-industrie en de wrede behandeling en het doden van wilde dieren
voor voedingsmiddelen of andere producten.
Dieren voor consumptie
Bio-industrie, lange-afstandstransporten en het slachten van dieren
voor de consumptie.
Noodhulp aan dieren bij rampen
Zorg dragen voor dieren die lijden vanwege natuurlijke of door de
mens veroorzaakte rampen en daarmee de bestaansmiddelen van de
bevolking veilig stellen.
Onze missie is een wereldwijde beweging voor dierenwelzijn te
realiseren.
Met de status van adviseur bij zowel de Verenigde Naties als de Raad
van Europa is WSPA het grootste samenwerkingsverband van alle
dierenwelzijnsorganisaties ter wereld.
We zijn er trots op dat we deel uitmaken van een groeiend netwerk
van meer dan 928 lidorganisaties in 153 landen.
WSPA brengt over de hele wereld mensen en organisaties samen om het
dierenwelzijn mondiaal aan de orde te stellen.
WSPA heeft 13 kantoren en honderdduizenden donateurs over de hele
wereld.
Hoe WSPA deze doelen wil bereiken
In de politiek hebben we campagne gevoerd om regeringen en
belangrijke beleidsmakers over te halen bestaande praktijken te
veranderen en nieuwe wetten aan te nemen om het welzijn van dieren
te beschermen of te verbeteren.
Met de ruimhartige steun van onze donateurs heeft WSPA mensen
geholpen om nieuwe organisaties voor dierenwelzijn op te zetten,
waardoor lokale gemeenschappen zich over de hele wereld konden
inzetten voor verbetering van het welzijn van dieren.
Omdat wij ervan doordrongen zijn dat onwetendheid van de mens een
belangrijke rol speelt bij de instandhouding van wreedheid tegenover
dieren, zijn de educatieve programma’s van WSPA erop gericht een
positieve verandering in de houding van mensen tegenover dieren te
bewerkstelligen.
Onze veldwerkers en rampenteams bieden directe hulp aan dieren die
verwaarloosd zijn, aan hun lot overgelaten of het slachtoffer zijn
geworden van natuurlijke of door de mens veroorzaakte rampen, waar
ook ter wereld.
Kijk op: http://www.wspa.nl
|
|
| |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
TIJGERTELLING BRENGT GOED NIEUWS:
POPULATIE SIBERISCHE TIJGERS
STIJGT |
1-09-2008
Poetin bracht een bezoek aan het natuurreservaat Ussuri in
Siberië om te zien hoe onderzoekers tijgers in het wild bestuderen.
Een van de tijgers die ze gevangen hadden, wist te ontsnappen uit
een val en stormde op een cameraploeg af.
De premier aarzelde geen moment en pakte een geweer en schoot de
tijger neer met een verdovingspijltje.
De voormalige KGB-agent poseert graag als macho in de media. Op de
foto’s van het bezoek te zien hoe hij in camouflagekleding door de
Siberische wildernis struint. Hij hielp mee de slagtanden van de
tijger op te meten en een zendertje om de nek van het dier te
hangen. Vorig jaar liet Poetin zich als president fotograferen
terwijl hij in zijn blote bast stond te vissen.
De Amurtijger werd met uitsterven bedreigd, maar fokprogramma’s zijn
succesvol. De populatie is in honderd jaar niet zo groot geweest,
meldde het Wereld Natuur Fonds vorig jaar. Poetin bedankte zondag
Europa en Amerika voor hun hulp bij het redden van de Amurtijger.
Situatie in 2006
In het Russische Verre Oosten leven naar schatting nog zo'n 480
Siberische tijgers, zo blijkt uit de grootste tijgertelling die ooit
heeft plaatsgevonden in dit uitgestrekte gebied. De resultaten zijn
afgelopen weekend gepresenteerd. Die laten zien dat na intensieve
stroperij van Siberische tijgers in de jaren negentig, het gelukt is
om het tij te keren: de populatie heeft zich gestabiliseerd.
De onderzoekers melden nu dat er tussen de 334 tot 417 volwassen
tijgers en 97 tot 112 welpen leven in het Russische Verre Oosten,
het laatste bolwerk van de Siberische tijger.
Het Wereld Natuur Fonds, dat meegewerkt heeft aan de telling, en
tijgerspecialisten wereldwijd zijn blij met deze resultaten omdat
tijgeraantallen in veel andere delen van Azië blijven afnemen.
Voor de tijgertelling kamden bijna 1000 mensen het dichtbeboste en
afgelegen leefgebied van de Siberische (of Amoer) tijger uit op zoek
naar sporen. Sommigen waren maanden onderweg en legden meer dan
21.000 km af te voet, op ski's, per sneeuwscooter of per auto.
Siberische tijgers - de grootste katachtigen ter wereld - mijden
mensen en worden zelden gezien, maar laten wel bewijzen van hun
aanwezigheid achter. Een telling kan daarom alleen in de winter
plaats vinden, als pootafdrukken en andere sporen goed zichtbaar
zijn. In totaal zijn 4.100 sporen van tijgers gevonden, waarbij het
meestal ging om meerdere sporen van dezelfde tijgers. De
onderzoekers hebben de locatie van al deze sporen in kaart gebracht
en daarna een schatting van het minimum aantal tijgers gemaakt op
basis van de grootte en de spreiding van de sporen.
Tijdens het vorige onderzoek in 1996 werden 330-371 volwassen
tijgers en 85-105 welpen geteld. Vergeleken met de nu gepresenteerde
cijfers lijkt wellicht sprake te zijn van een lichte groei van de
tijgerpopulatie, maar deze conclusie is volgens de onderzoekers
onjuist. Het verschil tussen de telling van 1996 en die van
afgelopen winter is namelijk dat ditmaal het hele gebied is
uitgekamd. Ook de onderzoekstechnieken zijn intussen verbeterd. Aan
het onderzoek werkten 20 organisaties en instellingen mee, variërend
van natuurbeschermingsorganisaties, tot diverse Russische
overheidsinstanties.
"Het feit dat de tijgerpopulatie in Rusland nu stabiel is, is een
eerbetoon aan het harde werken en de toewijding van vele
natuurbeschermingsorganisaties en overheidsmedewerkers hier in
Rusland," zegt Yuri Darman, directeur van het WWF-kantoor in
Vladivostok. Stroperij, maar ook vernietiging van zijn leefgebied
door landbouw, de aanleg van wegen en (vaak illegale) houtkap zijn
de belangrijkste bedreigingen voor de Siberische tijger. Het Wereld
Natuur Fonds werkt in Rusland aan het tegengaan van stroperij, het
reguleren van de jacht op de prooidieren van de Siberische tijger en
bescherming van zijn leefgebied.
De coördinatoren van het onderzoek kwamen afgelopen weekend bijeen
in Vladivostok om hun bevindingen te presenteren. Zij benadrukten
wel dat het gaat om voorlopige resultaten, maar dat ze op basis van
deze cijfers met een gerust hart durven stellen dat de populatie
Siberische tijgers in Rusland zich gestabiliseerd lijkt te hebben.
De onderzoekers zullen de komende maanden nog in kaart brengen van
welke prooidieren de tijgers afhankelijk zijn en een meer diepgaande
analyse maken van de spreiding van de tijgers. |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
ORANG-OETAN EN
GIBBON
NOG STEEDS GEWILD HUISDIER |
Een rapport van onderzoeksbureau TRAFFIC toont aan dat
orang-oetans en gibbons nog steeds volop verhandeld worden op Java
en Bali als huisdier. Dit ondanks het feit dat beide dieren al sinds
1931 bij wet beschermd zijn in Indonesië. TRAFFIC - opgericht door
het Wereld Natuur Fonds en IUCN - brengt de handel in bedreigde
dieren en planten in kaart. Voor dit rapport inventariseerden de
onderzoekers de omvang van de handel in orang-oetans en gibbons op
35 zogenaamde 'vogelmarkten' - waar naast vogels allerlei wilde
dieren worden verhandeld - in 22 steden verspreid over Java en Bali.
Daarnaast verzamelden ze informatie van lokale overheidsinstanties
en opvangcentra over inbeslagnames en vrijwillig afgestane
orang-oetans en gibbons. Zo heeft het rapport gegevens verzameld van
559 verhandelde en inbeslaggenomen gibbons (391) en orang-oetans
(168) in de periode 1994 tot 2003. Door gebrekkige controle en
registratie is de totale omvang van de handel in orang-oetans en
gibbons onbekend, maar deze is zeer waarschijnlijk nog velen malen
groter.
De onderzoekers schatten bijvoorbeeld dat van de wilde orang-oetans
op Borneo (in totaal nog ongeveer 55.000 dieren) jaarlijks ongeveer
1000 dieren het slachtoffer worden van de illegale handel op Java en
Bali. Orang-oetans en gibbons worden gevangen om te voorzien in de
aanhoudende vraag naar deze dieren als huisdier. Orang-oetans zijn
een status-symbool voor particulieren, maar worden ook verkocht om
in te zetten als toeristische attractie. Zo namen de Thaise
autoriteiten eind 2003 115 orang-oetans in beslag bij 'Safari World'
in Bangkok.
Zowel internationale regelgeving (het CITES-verdrag) als de
Indonesische wet verbiedt het verhandelen en bezitten van
orang-oetans en gibbons, beide ernstig bedreigde diersoorten. In
Indonesië kan het overtreden van deze wet een boete van ruim 8.000
Euro en 5 jaar gevangenisstraf opleveren. In de praktijk stellen de
onderzoekers echter vast dat mensen die orang-oetans en gibbons
verhandelen en bezitten zelden worden vervolgd. Minder dan 10% van
de mensen die betrapt zijn op handel in en/of bezit van een
orang-oetan of gibbon, zijn vervolgens ook vervolgd voor het begaan
van deze overtreding. Alles wijst erop dat vele justitie en
politie-medewerkers, inclusief rechters en aanklagers, het handelen
in of bezitten van bedreigde dieren als huisdieren niet als een
ernstig vergrijp zien.
"Een grootschalig voorlichtings- en educatie programma voor zowel
het publiek als overheidspersoneel is hard nodig om mensen te
informeren over de beschermde status van orang-oetans en gibbons, en
om controle en handhaving van regels door politie en justitie te
verbeteren", aldus Mubariq Ahmad, directeur van WWF Indonesië. Het
rapport concludeert ook dat het monitoren van de handel moet
verbeteren om de ware omvang beter in kaart te kunnen brengen en om
effectiever tegen de handel op te kunnen treden.
Orang-oetans en gibbons staan al ernstig onder druk door het
verdwijnen van hun leefgebied als gevolg van (illegale) houtkap, de
aanleg van palmolieplantages en bosbranden. Reden temeer om er alles
aan te doen om de illegale handel in deze dieren terug te dringen,
vindt het Wereld Natuur Fonds.
WNF |
|
|
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
VISKWEKERIJ: EEN
NIEUWE VORM VAN BIO-INDUSTRIE |
De viskwekerij is de snelst groeiende bio-industrie-tak ter wereld.
Ongeveer 30% van de geconsumeerde vis komt al uit viskwekerijen.
Als je zalm, paling, forel of tilapia eet komt het veelal uit
kwekerijen, ook kabeljauw en tong worden steeds vaker in kwekerijen
vetgemest. Er zijn geen regels over huisvesting en dit betekent vaak
dat ze in grote bakken of kooien in grote hoeveelheden op elkaar
worden vetgemest. Soms zit er zelfs meer vis dan water in de bakken.
Over de gevolgen hiervan voor het welzijn van vissen is amper iets
bekend. Solitaire (van nature alleen-levende) vissen als de paling
worden hierdoor agressief en veel palingen hebben dan ook
bijtwonden. Schuilmogelijkheden en waterstroming, die veel vissen
nodig hebben voor hun natuurlijk gedrag, ontbreken, wat vaak leidt
tot gestoord gedrag.
Kijk ook eens op:
www.duurzamevisteelt.nl -
www.duurzamevisserij.nl |
|
| |
|
| |
|
terug naar boven |
| |
|
| |
|
| |
Doelstellingen
|
Colofon |
Privacy policy |
Disclaimer
|
Copyright |
Contact
Forum |
Specials |
Linkpagina |
Powered by FunArtWebdesign |
|
|
.jpg)